در برخی از بخش‌های ایالات متحده، خشکسالی در فصل گذشته موضوع قابل بحثی بود. آب و هوای خشک می تواند به طرق مختلف بر کنترل علف های هرز تأثیر بگذارد. اگر باران‌های اولیه ترکیب خوبی از علف‌کش‌های باقیمانده را فراهم می‌کرد و زمانی که علف‌های هرز کوچک بودند، سمپاشی می‌شد، کنترل علف‌های هرز بسیار خوب بود زیرا تعداد زیادی بذر علف‌های هرز در طول دوره خشکسالی جوانه زدند.
برای محافظت از عملکرد محصول، همیشه بهتر است از برنامه‌هایی استفاده شود که شامل هر دو علف‌کش باقیمانده مؤثر در کاشت و سپس کاربرد علف‌کش‌های به موقع پس از پایان فصل است. خشکسالی همچنین می‌تواند بر تخریب عملکرد علف‌کش‌ها تأثیر بگذارد، به‌ویژه اگر رطوبت کافی برای ایجاد فعالیت میکروب‌های خاک و واکنش‌های شیمیایی که علف‌کش‌ها را تجزیه می‌کنند، در دسترس نباشد. در شرایط خشکسالی شدید، باقیمانده‌های علف‌کش ممکن است باقی بمانند و مشکلاتی را با استقرار محصول در بهار ایجاد کنند.
در بیشتر موارد، این اثرات منفی در مناطقی که کاربرد علف‌کش‌ها همپوشانی دارند یا در مزارعی که در آن‌ها علف‌کش‌ها در اواخر فصل استفاده شده‌اند، مشاهده می‌شود. به طور کلی، علف کش های مورد توجه عبارتند از: آترازین، مزوتریون، کلریمورون، پروسولفورون، فومزافن و ایمازتاپیر. همیشه بهتر است برای تعیین فواصل تناوب مناسب به برچسب محصول مراجعه کنید.
Source: Agropages.com
